Μια συνθήκη by atreu73 published on 2015-06-29T14:38:05Z Στρατοπεδεύσανε στην πεδιάδα Κι ο βασιλιάς τους ήρθε να μας πει Πως προτιμάει μια αστεία νίκη Πως προτιμά η πόλη να δοθεί Είμαστε λίγοι και είναι χιλιάδες Είμαστε πράοι κι είναι τρομεροί Κι οι μύστες συγκεντρώνουν τις κυράδες Για να εξηγήσουν τις βουλές τις θείες Το μέγα «ναι», χωρίς καμιά ντροπή Πως είν’ αργά, πολύ αργά για μάχες Πως είν’ ανούσιες πλέον οι θυσίες Και τις προθέσεις του κατακτητή Κι έτσι αργά ανοίξαμε τις πύλες Κι έτσι απλά ελπίσαμε σε όρκους Φτάνει η πόλη μας να μη χαθεί Και ξεχυθήκαμε όλοι στις πλατείες Με γέλια και χορούς κι ωραίους τρόπους Κι οι μύστες έλεγαν μια προσευχή Μα κανείς, δε θα πει ποτέ για εμάς Καμιά γιορτή ποτέ για μας Καμιά χαμένη Κυριακή Κανείς, δεν θα ευχηθεί ποτέ για εμάς Ούτε θα πιει κάτι για μας Για εμάς τους ζωντανούς Genre dystopian Comment by Samy Paraga Γράψε τπτ ρε μαλάκα 2016-06-19T03:40:18Z